Ervaringen van pastor Ad

Vanmorgen hadden we een uitstekende ochtend met de aartsbisschop van Canberra Goulburn. Mark Coleridge. Hij is een begaafd spreker en een talenwonder. Hij sprak ons zelfs in het Nederlands aan met enkele woorden. Daarnaast schakelde hij moeiteloos over van Angels naar Frans en Portugees en Spaans. De groep isw nu compleet in Goulburn: naast de Fransen, Brazilianen, Argentijnen zijn er ook Filippijnen, Indonesiers, Maleisiers en zelfs twee mensen uit Kazachstan.

De catechetische toespraak van de aartsbisschop ging over hoop. Hoop is niet hetzelfde als optimisme, als een positieve verwachting, maar vertrouwen op basis van wat God heeft gedaan! Wat heeft Hij gedaan? Alles begon met duisternis, leegheid en chaos en in de Schepping bracht God licht. HIj bevrijdde het volk Israel uit de slavernij uit Egypte en onvruchtbare vrouwen maakt hij moeders. Hij vroeg ons oins eigen leven te bekijken: waart zitten wij vast en gevangen? Waar zijn we zelf verwond en beschadigd. God kan ons bevrijden!

HIj vroeg ons of we de verrezen Christus al hadden ontmoet. Om uit te leggen wat dat betekent vertelde de aartsbisschop het verhaal van de Emmausgangers (Luc.24). Hij vertelde het als een nieuw verhaal. BIj de twee leerlingen groeit langzaam het besef dat de dood van Jezus aan het kruis niet het einde was. Integendeel. Net als bij het begin van de schepping, bij de bevrijding uit slavernij en het vruchtbaar maken van onvruchtbare mensen, doet God het enigewaar hij werkelijk goed in is, namelijk het onmogelijke!

De ogen van de twee leerlingen gaan open bij het breken van het brood. Waarom verdwijnt dan de verrezen Christus uit hun ogen? Omdat de twee leerlingen met hun open ogen begrijpen dat Christus overal is. De aartsbisschop zei: ' Misschien heb je Hem nog niet ontmoet en dat betekent dat je nog verder moet gaan op je pelgrimsreis.'

In de eucharistie daarna, om 11.00 uur, deden zo'n vijftig priesters mee en vier bisschoppen, uit NL de Jong en van de Hende, een bisschop uit Canada (Nova Scotia) en de aartsbisschop die ik net noemde. De preek ging over Benedictus, de abt uit de 6e eeuw, want het is namelijk vandaag de gedachtenis van hem. Deze monnik begon in een spelonk zijn religieuze tocht die nog steeds in beweging is door alle landen van de wereld heen. Australie is door benedictijnen gekerstend (Net als Noord-Nederland trouwens, Willibrord was ook een benedictijner monnik). De aartsbisschop noemde de jongeren allemaal kinderen van Benedictus en Scholastica (de even opmerkelijke zuster van Benedictus) omdat zij in de chaos van onze tijd orde en vrede willen brengen.

De kern van het evangelie is dat we niets boven Christus stellen. Vinden we andere dingen belangrijker? Dan moeten we opnze pelgrimstocht voortzetten.

U begrijpt wel dat ik erg enthousiast ben over de aartsbisschop. Het geeft de hele dag een goede inhoud en een goed gevoel in deze koude dagen. We zijn onder de indruk van de gastvrijheid van de gastgezinnen (als slapen we - Walter Broeders en ik - zelf in een eenvoudig motelletje) die soms tien jongeren opnemen en zelf ook activiteiten met hen organiseren.

De zon schijnt vandaag en de temperatuur gaat langzaam omhoog. Morgen naar Canberra en na zondag op naar Sydney waar tienduizenden samen zullen komen om de paus te ontmoeten. (U heeft wel begrepen dat het vandaag zijn naamdag is.)

veel groeten,

Ad van der Helm, pastor

In de bibliotheek!

Nou eindelijk weer internet gevonden... Dit keer niet in een internetcafe, die hadden alle Fransen al ingenomen, maar in de lokale bibliotheek. We werden schijnbaar achtervolgd, want het stikt nu van internettende Nederlanders in de bibliotheek...

Het weer is nog steeds ijskoud, en het waait nu ook nog eens hard, dus de gevoelstemperatuur is nu ongeveer - 15 graden... Maar na het chaotische begin (indeling gastgezinnen was echt een ramp) is iedereen nu een beetje gesettled, gedoucht en iets beter uitgerust. Vanochtend hadden we met alle 2000 pelgrims die nu in de stad zijn een viering, en mochten wij met het Sydneykoor zingen. Een sfeervolle viering met heel veel nationaliteiten, erg bijzonder...

Komende dagen gaan we ons vermaken in dit plaatsje, er wordt heel veel georganiseerd en in de mainstreet zijn genoeg winkels en tentjes om je te vermaken.

Een aantal van ons slapen in gastgezinnen, ook een bijzondere ervaring. Ikzelf zit bij een echtpaar dat een kleine schapenboerderij heeft. Ontzettend vriendelijk en gastvrije mensen zijn het, ze hebben heel veel eten voor ons gekocht en ze willen zelfs onze kleding wasssen. Elke dag worden we om 9.00 uur naar het pavillion gebracht (de plek waar alles gebeurd) en 's avonds weer opgehaald.

Aankomende zaterdag vertrekken we voor een dagtrip naar de hoofdstad, Canberra, voor een festival en een viering in een stadion met 15.000 pelgrims. Zondag hebben we vrij en mogen de gastgezinnen ons ' vermaken' . Maandag vertrekken we eindelijk naar het warmere Sydney (maandag wordt daar 22 graden voorspeld), toen ik het weerbericht voorlas, ging er een klein gejuich door de bibliotheek... iedereen is dus wel aan warmer weer toe.

Maar een eerste impressie van de eerste dagen is dat het koud was, maar dat het heel gezellig is, je hebt er snel nieuwe vrienden bij (behalve de Fransen). Hopelijk snel weer een update!

Groeten van iedereen van Provider!

Ruud

Koud!

Eindelijk een bericht vanuit Australie! Na een lange maar voorspoedige reis landden we om 19.00 uur lokale tijd op Sydney International Airport... Een uurtje later gingen we de bus in om meteen door te rijden naar Goulburn.

Helaas was het wel al donker en konden we dus weinig zien van de stad...

Ik moet dit verhaal helaas onderbreken want ik zit bij het gast gezin op het internet (nog een inbelverbinding...!) Morgen maak ik het verhaal af in een internetcafe! Maar alles gaat verder goed hier! het is hier alleen gruwelijk koud, -5Ctot 4C! En voor morgen wordt er sneeuw voorspelt... Maar dat horen jullie dus morgen!

Ze zijn er!

Het is begonnen!

Vanochtend hebben we de eerste Providers op weg naar Sydney uitgezwaaid. Fokke en Anouk mochten de spits afbijten en zijn op dit moment al enkele uren onderweg in het vliegtuig. Aan de ene kant wel heel jammer dat we niet allemaal tegelijk konden gaan, maar aan de andere kant hebben ze wel een extra dag down under!

Iets over negenen waren we op Schiphol en kon de reis beginnen. Na een pakketje met een speciale WJD Bijbel, een gezangenbundel en natuurlijk de tickets kon het inchecken beginnen. Na wat kleine Visum probleempjes konden Fokke en Anouk met de andere Nederlanders dan eindelijk het vliegtuig in en is voor hun de WJD begonnen! Over 2 dagen mogen wij... eindelijk....

Naremburn

Zo langzamerhand kom je toch steeds meer te weten. We hebben nu te horen gekregen dat we met alle Nederlanders in de wijk Naremburn in Sydney verblijven. Een snelle blik op google maps laat zien dat het heel dicht bij het centrum is, dus dat komt mooi uit! Hier onder wat foto's om vast een impressie van Naremburn te krijgen...

Reisgegevens

Ik vlieg op maandag 7 juli naar Sydney toe met Malaysia Airlines en een overstap in Kuala Lumpur

We komen dan aan in Kuala Lumpur op 8 juli om 6.05 uur plaatselijke tijd. Vanaf daar vertrekken we om 10.00 uur weer richting Sydney om dan op 9 juli om 19.50 uur plaatselijke tijd aan te komen. Vanaf daar reizen we per trein/bus naar Goulburn, waar we de eerste dagen verblijven.

Tot en met 14 juli verblijven in Goulburn en bezoeken we allerlei bezienswaardigheden in die regio (vlakbij Canberra). 14 Juli vertrekken we dan naar Sydney waar tot en met 20 juli de wereldjongerendagen duren. Daarna puffen we nog twee dagen uit, om vervolgens naar Ballarat (bij Melbourne) af te reizen, waar we verblijven tot de terugreis (29 juni).

Running errands

Met nog maar 11 dagen te gaan moet er ook nog druk gewinkeld worden. Afgelopen dinsdag een veels te dure reistas gekocht bij Bremmer (een enorme Eastpack weekendtas-trolley), maar er kan nu in ieder geval genoeg mee het vliegtuig in

Verder heb ik nog wat kleren, een regenjack en als het budget het toelaat een iPod nodig voor onderweg. Als ik zo om mij heen kijk is iedereen die meegaat er wel druk mee bezig, geld wordt gewisseld, tassen worden gekocht en iedereen begint het nu toch wel spannend te vinden...

Het blijft een vreemd idee om over 13 dagen aan de andere kant van de wereld te staan, ook omdat het daar nu 'winter' is. Winter tussen aanhalingtekens, omdat het in Sydney dan nog steeds aangenaam is met temperaturen tussen 15 en 20 graden. Maar vooral in het binnenland, waar we ook verblijven kan het toch behoorlijk afkoelen en behoren sneeuw en vorst ook nog tot de mogelijkheden! Maar daar denken we voorlopig nog maar niet aan en het land zelf zal veel van dat zeker weten goed maken...